✍️ अच्युतराज दाहाल
एक जोडी सुख्खा आँखा
रस हराएका फुस्रा ओठ
न्यास्रो अनुहारसँग टाँसिएर
बाँच्नकै लागि बाँचिरहेछन्
एकभुँडी भोक बोकेर
भोक हराएको हल्लाका बीच
भोकसँगै भिडिरहेछ्न्
नालाका कीराझैँ
परिचय हराएका
र
बाटो बिराएका
कि
अस्तित्व गुमाएका
कलिला पैतालाहरू
आफ्नो भुँडीको विरुद्ध आन्दोलन गर्न
हात थाप्दै सडकभरि सलबलाएका छ्न्
प्रगतिका ठूला ठूला होर्डिङ र विज्ञापनहरूमा
निर्निमेष खोजिरहेछन्
आफ्नो अनुहारको चित्र
कठै ¤ यी रङ्गीन होर्डिङमुनि उभिएर
एउटा सेल्फी खिच्न कति रहर होला नि !
हातमा एउटा एनड्रोइड फोन बोकेको सपना
यिनीहरूको आँखाले पनि त बोक्दो हो ।
मानिस भन्छ्न्
भोक हरायो रे-
हरायो होला क्तै
हरायो होला
सरकारी दस्तावेजहरूमा
बिकेका च्यानलहरूमा
क्षमताका नशाले रल्लिएका जवानीहरूमा
हावाले उढाएका खोक्रा मस्तिष्कहरूले
भोकको अस्तित्व सङ्कटमा परेको देख्लान्
तर,
ओठ निचोर्दा दूध निस्कनेहरू
सडक-बजार
उद्योग-कारखानामा
भोकको विरोधमा महाभारत लडेको देख्दा
भोकको अस्तिस्व र शक्ति स्वतः प्रमाणित हुँदैन ?
भोकलाई मात्र चिन्दछन् उनीहरू
भोकलाई मात्रै देख्छन् सपनामा,
विपनामा
भोक एक चिरन्तन यथार्थ हो यिनीहरूका लागि
भोकको दुनियाँको क्तै अन्त्य छ
भोगको पनि एउटा साम्राज्य हुन्छ
यो त सोच्नै नसक्ने कुरा हो उनीहरूका लागि
भोक
कहिले
भोकभोकै मर्छ
कसैसँग छ यो हाजिरी जवाफको उत्तर ?
छ कसैसँग ?
कि भोकलाई घाउ बल्जिनरहे
सत्ताको बागडोर हत्याउन सकिँदैन ?
Like
Love
Happy
Surprised
Sad
Excited
Angry
बिक्रीमा विद्यावारिधि ?
युवा जनशक्ति निर्यात गर्ने देश
गल्तीलाई आत्मसात गर्ने कि अझै
योगचौतारी नेपाल स्वस्थ समाज निर्माणमा
हिमालय टाइम्स र नियमित लेखनका
प्राकृतिक चिकित्सालय र योग चौतारीबीच